BAÐLANTISIZLIK TÜRKÝYE ÝÇÝN BÝR ÇIKIÞ YOLU OLABÝLÝR MÝ?

2 Mart 2018 Cuma      Tweet    

Dr. Nejat Tarakçý

Jeopolitikçi ve Stratejist

 Giriþ

Anadolu coðrafyasý tarihin her döneminde kendi dýþýndaki çevresel faktörlerden kaynaklanan güvenlik sorunlarý ile karþýlaþmýþtýr. Türkiye, altý yýl süren uzun ve yýkýcý Ýkinci Dünya Savaþý süresince savaþa girmememe kararý almýþ, bu sayede ülke ve millet savaþýn yýkýcý etkilerinden korunabilmiþtir. Ancak bu baðlantýsýzlýk ve tarafsýzlýk politikasý, savaþ sonrasý Türkiye’nin Ege’de çok önemli toprak kayýplarý ile sonuçlanmýþtýr. Bu kayýplar bugün Türkiye’nin güvenliðini ve ekonomisini menfi yönde etkilemektedir. Savaþ sonrasý oluþan küresel ve bölgesel güç dengelerinin yarattýðý zorunlu güvenlik ve ekonomik nedenlerle tarafsýzlýk ve tam baðýmsýzlýk ilkelerinden vaz geçilmiþtir. Böylece Türkiye, 1947 yýlýndan itibaren ABD’nin baþýný çektiði Batý bloku içinde yer almýþtýr. Bu baðlantý, Kore’deki Türk askerinin baþarýsýndan kaynaklanan nedenlerle 1952 yýlýnda NATO askeri ittifakýna üye olmasý ile daha ileri bir düzeye yükselmiþtir. NATO Türk Silahlý Kuvvetlerinin modernleþmesine büyük katký saðlamýþtýr. Bu katký doktrin, taktik eðitim,  silah teçhizat tedariki ve alt yapý alanlarýnda etkili olmuþtur. Böylece bugün sahip olduðumuz güçlü ordu, donanma ve hava kuvveti oluþturulmuþtur.

Türkiye’nin Milli Gücü

Türkiye coðrafyasýnýn tarihsel geçiþ ve köprü olma iþlevi, 21. Yüzyýlda enerji odaklý olarak devam etmektedir. Türkiye, jeopolitik kýstaslara göre bir kýyý devletidir. Kýyý devletlerinin en önemli özelliði sýnýr komþularýnýn az olmasýdýr. Bu durum onlara çok yönlü avantaj saðlar. Ama dünyada bu kýstasa uymayan tek ülke Türkiye’dir. Soðuk Savaþ döneminde, Sovyet siyasi kontrolü nedeniyle Türkiye’nin sadece 5 kara komþusu vardý. Bugün Türkiye’nin 8’i kara 5’i deniz olmak üzere 13 sýnýr komþusu vardýr. Üstüne üstlük bu komþularýnýn hepsi farklý dil ve kültüre ve de etnik kökene sahiptirler. Ýþte Türkiye Cumhuriyeti’nin siyasete yansýyan en büyük coðrafi engellerinden biri budur. Tarihsel köklerin, dil ve ortak kültürün dýþ politikadaki olumlu etkisini kimse yadsýyamaz. Türkiye, bu olumlu maniveladan mahrumdur. Bu durum Türkiye’nin, sýnýr komþularý ile olan iliþkilerini sadece ortak çýkar temelinde yürütmesini zorunlu kýlmýþtýr. Türkiye Cumhuriyeti, yüzyýla yaklaþan tarihinde Batý blokunun askeri, siyasi ve ekonomik kurumlarýna üye olarak ayný deðerleri paylaþmaya çalýþmýþtýr ve buna hala devam etmektedir. Bu baðlamda 1990’larda baþlayan Küreselleþme süreci içinde 2005 yýlýnda Küresel Ekonomik Sistemle bütünleþmiþtir. Bu bütünleþmenin küresel ticaret, yatýrým, hizmet ihracý ve finansal faaliyetler yönüyle büyük kolaylýklar saðladýðý bir gerçektir. Diðer taraftan elden çýkan bankalar, sigorta þirketleri, stratejik kuruluþlar ve serbest piyasa finansal mekanizmalarýnýn yarattýðý güvenlik zafiyeti ile ekonomik baðýmlýlýk, devletin dýþ politikadaki manevra alanýný daraltabilmektedir. Türkiye ve ayný kategorideki ülkelerin bu sistem içinde kalarak ulusal çýkarlarýna uygun politik kararlar alabilmesi için güçlü ekonomi yanýnda dengeli bir bütçe yönetimi þarttýr.

Türkiye’nin Temel Stratejik Sorunlarý

Bugün Türkiye’nin bütün sýnýrlarýnda az veya çok devam eden kriz ve savaþlara ilave olarak her an krize dönüþebilecek potansiyel sorunlarýn varlýðý da dikkat çekmektedir. Ateþ çemberi altýnda olarak tanýmlanabilecek Türkiye’nin güvenlik sorunlarý, doðrudan veya dolaylý olarak ekonomik sorunlarý da beraberinde getirmektedir.

Ekonomik Sorunlar

Rus uçaðýnýn düþürülmesi ve terör sorunlarý Türkiye’nin turizm gelirlerini % 40 oranýnda azaltýrken, Rusya ile olan ticaret ve yatýrým faaliyetlerini de neredeyse durma noktasýna getirmiþtir. Ekonomik sorunlarýn baþýnda % 90 oranýnda dýþa baðýmlý olduðu enerji sorunu gelmektedir. 2016 verilerine göre milli geliri yaklaþýk 700 milyar dolar olan Türkiye, 2013 yýlýndaki Ukrayna Krizi ile birlikte düþmeye baþlayan petrol fiyatlarýna raðmen 2016 yýlýnda doðal gaza 34, petrole yaklaþýk 20 milyar dolar ödemiþtir. Enerji maliyetlerinin konjonktüre göre her an yükselme olasýlýðý Türkiye’nin alternatif kaynaklara yönelmesini dikte etmektedir. Bu baðlamda, güneþ ve rüzgâr enerjisi yatýrýmlarýna ilave olarak, kuzey Irak ve Doðu Akdeniz’de ortak yatýrýmlar ile enerji maliyetlerini düþürmeye ihtiyacý vardýr. Türkiye köprü durumundaki konumu ile enerji harcamalarýný azaltabilir. TANAP, Güney Akýmý ve olasý Ýsrail gazýnýn Türkiye üzerinden nakli projeleri bu stratejiye katký saðlayabilir. Enerji faktörü özellikle Türkiye için, Rusya’ya olan baðýmlýlýðý azaltma yönünde çok yönlü, dengeli ve barýþçý siyasi yaklaþýmlarý gerektirmektedir. Bu baðlamda özellikle sýnýr ve birinci kuþak ülkeleri olan Ýsrail, Kuzey Irak Bölgesel Yönetimi (KIBY), Azerbaycan ve Ýran ile iþbirliði politikasý öne çýkmaktadýr.

Güvenlik Sorunlarý

Türkiye 2008 dünya küresel ekonomik krizine paralel olarak çevresinde de giderek etkisi ve alaný geniþleyen siyasi ve askeri krizlerle baþ baþa kalmýþtýr. Bütün bu geliþmeler Türkiye’nin dýþ siyasetini olumsuz yönde etkilemiþ ve belirli zaman dilimlerinde stratejik açmaz ve ikilemlere düþmesine sebep olmuþtur. Bu olaylarý kronolojik olarak hatýrlayalým.

·         2008               Rusya – Gürcistan Krizi           (ABD ve Rusya Krizi)

·         2010               Mavi Marmara Olayý               (Ýsrail – Türkiye Krizi)

·         2011               Libya’ya Müdahale                (Türkiye- NATO Krizi)

·         2011               Suriye’de Ýç Savaþ                 ( ABD ve Rusya Krizi)

·         2011               Rumlarýn MEB Ýlaný              ( Çok Yönlü Kriz)

·         2013               Ukrayna Krizi                         ( Türkiye – Rusya Krizi)

·         2015               Rus Uçaðý Düþürüldü            (Türkiye – Rusya Krizi)

·         2017               Kardak ve Ege Adalarý           (Türkiye – Yunanistan Krizi)

·         2017               PKK/PYD’ye Rus Desteði     ( Çok Yönlü Kriz)

Hâlihazýr durum itibariyle Türkiye’ye yönelik birinci derecedeki iç ve bunun dýþa uzanan kýsmý ile dýþ tehdit PKK terör örgütüdür. Suriye’deki iç savaþa ABD ve Rusya’nýn dolaylý ve kýsmi askeri müdahalesi ile Türkiye’nin PKK ile mücadele stratejisi yeni bir boyut kazanmýþtýr. ABD ve Rusya’nýn PKK ve Suriye Kürtlerini simgeleyen PYD ve YPG ile ittifak yapmalarý, Türkiye’yi 68 yýllýk NATO müttefiki ABD ile karþý karþýya getirmiþtir. PKK’yý terör örgütü olarak kabul etmesine raðmen ABD’nin 1991’deki Körfez Savaþý’ndan bu yana bölgedeki Kürtlere sempati ile yaklaþtýðý ve el atýndan AB üyesi birçok ülke birlikte destek verdiði bilinmektedir. 26 yýl sonra ABD ve Avrupalý destekçilerine ilave olarak Rusya da Kürt kartý ile Türkiye’nin karþýsýnda yer almýþtýr. Türkiye’nin 70 yýllýk stratejik müttefiki ABD ile 100 yýllýk kadim komþusu ve kurucu dostu Rusya’nýn Ortadoðu’da yeni bir Kürt devleti oluþumuna yeþil ýþýk yakmalarýnýn esas nedeni Ýran’dýr. Kürt oluþumunun temel hedefi, Ýran’ýn batý yönündeki stratejik nüfuz eksenini kuzey Irak ve Suriye Kürtleri ile bloke etmektir. ABD Kürtleri etnik, mezhepsel ve sosyolojik anlamda daha zayýf ve daðýnýk görünümdeki Araplara tercih etmiþtir. Bu blokajýn Ýsrail’in güvenliði ile doðrudan iliþkisi olduðu açýktýr. Yeni ABD baþkanýnýn Ýsrail’i cesaretlendiren politikalarý[1] nedeniyle Ýsrail – Ýran gerginliði yeniden tehlikeli bir duruma gelmiþtir.

Ýsrail’e kadar ulaþabilen Ýran füzelerinin nasýl durdurulacaðý hesaplanýrken, Lübnan’daki Ýran yanlýsý Hizbullah’ýn elindeki karadan denize atýlabilen Rus yapýmý füzeler gerçekten oyunu deðiþtirebilecek silahlar olarak öne çýkmaktadýr. Bu füzeler sadece gemilere karþý deðil ayný zamanda Ýsrail’in denizdeki gaz ve petrol platformlarýna karþý da kullanýlabilecektir. [2] Bu yeni füzeler Doðu Akdeniz’deki enerji güvenliðine yaratacaðý tehditle, sorunu uluslararasý bir hale getirmiþtir.

Türkiye – Ýran Ýliþkileri

Þah döneminde baþlayan iyi iliþkiler uzun tarihsel iliþkilerin devamý olmuþtur. 1979’da Ýran’ýn otoriter bir din devletine dönüþmesi ile Türkiye – Ýran iliþkileri yeni bir boyut kazanmýþtýr. Rejim ihraç etme savlarýna raðmen Türkiye – Ýran iliþkileri bozulmamýþtýr. Ýran müþterek durumdaki Kürt sorununu radikal önlemlerle durdurmayý baþarmýþtýr. Ýran’daki yeni rejimin anti Amerikancý politikasý 40 yýla yaklaþan bir süredir devam etmektedir. Rejim ayný zamanda katý Ýsrail karþýtýdýr. Bu politikanýn Amerika’nýn Ýsrail’i kayýtsýz þartsýz desteklemesinden mi, yoksa Ýran’ýn Museviliði Müslümanlýða bir tehdit olarak görmesinden mi kaynaklandýðý açýk deðildir. Amerika’nýn 2003’te Irak’ý iþgali ile bölgedeki mezhep tabanlý siyasi ve sosyolojik denge bozulmuþ Pandora’nýn kutusu açýlmýþtýr. Bu durum Ýran’ýn uzun zamandýr baský altýnda tutulan Þiilerin hamiliðine soyunmasý yolunu açmýþtýr. Suriye iç savaþý patlayýnca Ýran, zaten uzun süredir ittifak içinde bulunduðu Þii Suriye yönetimine de destek vermeye baþlamýþtýr. Lübnan’daki Hizbullah vasýtasýyla Ýsrail sýnýrýna kadar dayanmýþtýr. Bölgedeki Þii nüfusuna sahip bütün ülkeler Ýran’ýn bu politikasýndan az veya çok rahatsýz olmaktadýr. Bu baðlamda Ýran Müslüman coðrafyasýnda bir tehdit olarak algýlanmaktadýr. Bu tehdidin en tehlikeli boyutu, bölgedeki enerji yataklarýnýn, tesislerinin, alt yapýnýn ateþe verilmesi ve tahrip edilmesi olasýlýðýdýr. Ayrýca Hürmüz Boðazý’nýn kapatýlarak petrol trafiðinin engellenmesi de bu tehdidin diðer bir yüzüdür. Nitekim Ýran ABD ile gerginleþen siyasi ortama bir cevap olarak, 26 Þubat günü Hürmüz Boðazý civarýnda ilk büyük deniz tatbikatýna baþlamýþtýr. [3]Bu tehdit sadece tek yanlý deðildir. Böyle bir olasýlýðýn gerçekleþmesi halinde Ýran da kendisine ayný zararý verecek demektir. Bu bakýmdan Ýran, top yekûn bir blokajdan ziyade, ülkeleri kýsmi zarar tehdidi ile baský altýna alma stratejisi izlemektedir. Bölgedeki bütün ülkeler silahlanmakta, müttefik aramakta, savunma yatýrýmlarýný hýzlandýrmaktadýr. Suriye’deki son geliþmeler Türkiye ile Ýran’ý karþý karþýya getirmiþ gözüküyor. Ýran tehditkâr bir þekilde Türk Silahlý Kuvvetlerinin Suriye’den çýkmasýný isteyecek kadar tutarsýz ve talihsiz bir açýklama yapmýþ bulunmaktadýr.

Türkiye- NATO Ýliþkileri

Büyük þehirlerde patlatýlan bombalar, þiddet içeren ölümcül saldýrýlar NATO üyelerini Türkiye’nin dýþ kaynaklý bir tehdit altýnda olduðuna inandýramamýþtýr. Türkiye 100 milyar dolara yakýn kaynaðýný terörle mücadeleye harcamýþtýr.[4] Bu parayla Güneydoðu Anadolu Projesi (GAP) rahatlýkla tamamlanabilirdi. Zaten PKK terörünün GAP ile yakýndan ilgili olduðu bilinmektedir. [5] ABD’nin hatalý Irak politikasý IÞÝD’i doðurmuþtur. ABD’nin IÞÝD’le mücadele stratejisi bölgedeki Kürtleri vazgeçilmez hale getirince, ortaya çýkan durum Türkiye’nin beka sorunu haline gelmiþtir. Bu stratejiye ABD ile ayný koalisyonda yer alan NATO üyeleri de katýlmaktadýr. Böylece NATO, Türkiye’nin güvenliðine katký saðlamak bir yana zarar verici ve hatta potansiyel bir tehdit haline gelmiþtir. Terör örgütü PKK, ABD ile iþbirliði nedeniyle meþru hale gelen PYD üzerinden bölgede bir Kürt devleti kurma projesini hayata geçirmiþtir. Ayrýca Barzani bölgesi ile Türkiye’nin baþta enerji olmak üzere her türlü ekonomik iliþkisini de PKK engellemektedir. Örneðin; Türkiye için Rus gazýnýn yerini kýsa zamanda doldurabilecek tek alternatif Irak Kürdistaný’nýn zengin 5 trilyon metreküplük doðalgaz rezervleri idi. Boru hattýnýn yapýmýna 2016’da baþlanacak ve ilk gaz akýþý 2019 yýlýnda gerçekleþecekti. Yani eðer her þey yolunda giderse Ankara, Kürt doðalgazý sayesinde Putin’in boynuna taktýðý kementten kurtulabilecekti. Bunun verdiði heyecanla hükümet boru hattýnýn Türkiye bölümünün inþasý için 9 Þubat 2016’da ihaleye çýktý. Ve dikkat çekici bir zamanlama ile ihaleden sadece bir gün sonra PYD görkemli bir törenle Moskova’da ilk yurtdýþý irtibat bürosunu açtý. Ayný ihaleden sadece bir hafta sonra PKK Kürt doðalgazýnýn geçiþine izin vermeyeceklerini açýkladý. PKK yöneticileri boþ konuþmadýklarýný ispatlamak için ufak bir gövde gösterisi yapmayý da ihmal etmedi. Militanlar 17 Þubat’ta Kürt ve Irak petrolünü Ceyhan limanýna taþýyan boru hattýný bombaladý. Günde 600 bin varil ham petrol taþýyan boru hattý 23 gün boyunca kapalý kaldý. Saldýrý Kürt Bölgesel Yönetimi’ni 300 milyon dolar kayba uðratýrken, zaten sallantýda olan bölge ekonomisini de derinden sarstý. [6]  Bu arada artan önemli bir tehlike ise PKK’nýn, Suriye’nin kuzeyindeki çatýþmalar sayesinde kazandýðý yüksek askeri eðitim, patlayýcý ve silahla yýkým gücü çok yüksek eylemleri yapabilecek kapasiteye ulaþmasý oldu. [7] Türkiye’nin Suriye’de Rusya ile yaptýðý iþbirliðinin NATO’ya ve bölgenin istikrarýna karþý bir tehdit olarak algýlandýðý eski NATO Genel Sekreteri tarafýndan bizzat açýklandý. [8] Özetle, Türkiye’nin NATO içindeki müttefikleri, Ege Adalarýný iþgal ederek, sözde Ermeni Soykýrým tasarýlarýna destek vererek, Kýbrýs’tan Türk kimliðini silmek için Rumlara açýk çek sunarak, PKK’yý alenen ve dolaylý olarak kullanarak düþmanca bir politika izlemektedirler. NATO’nun kolektif savunma maddesi kuzey Irak’tan kaynaklanan PKK tehdidi için iþletilmemektedir. Bu baðlamda Türkiye’nin NATO üyeliðini daha fazla devam ettirmesinin bir anlamý kalmamýþtýr. Türkiye önümüzdeki 2-3 yýl içinde NATO müttefiklerinin de yer aldýðý bölgesel bir askeri koalisyon ile karþý karþýya kalabilir.

Ortadoðu’da Nükleer Bomba Kullanýlabilir mi?

Ýsrail’e kadar ulaþabilen Ýran füzelerinin nükleer baþlýk olmasa da radyo aktif kirli bombalar taþýmasý imkân dâhilindedir. Baþkan yardýmcýsý Pence Ýran’ýn nükleer silaha sahip olmasýna asla izin vermeyeceklerini açýklamýþtýr.[9] Ýsrail’in elinde yüzün üzerinde nükleer bomba bulunduðu bilinmektedir. Küçük Ýsrail, nükleer silah ile Ortadoðu’daki toprak ve nüfus zafiyetini dengelemektedir. Bu baðlamda dengeyi bozma olasýlýðýna karþý kendisinden baþka hiçbir ülkenin bölgede nükleer silaha sahip olmasýna izin vermeme politika ve stratejisini tavizsiz ve kararlýlýkla uygulamaktadýr. Ýran – Ýsrail anlaþmazlýðýnýn temel nedeni budur. Ortadoðu’da 26 yýldan beri devam eden istikrarsýzlýk yayýlmakta ve giderek kontrolü daha da zorlaþmaktadýr. Bu kontrolsüzlüðün enerji akýþýný ciddi anlamda durdurmasý halinde, politikacýlar, on binlerce askeri tehlikeye atmak yerine bölgede etki alaný sýnýrlý taktik nükleer bomba kullanmaya karar verebilirler.  Çünkü küresel ekonomik sistem, enerji nakliyatýnýn kesilmesine 8 aydan fazla dayanamaz. Amerikan Baþkan adayý Trump bir konuþmasýnda Avrupa’da ve Ortadoðu’da nükleer silah kullanýlabileceðini dile getirirken[10], Rusya Devlet Baþkaný Putin IÞÝD’le mücadelede umarým nükleer silahlara ihtiyaç olmaz diye konuþmuþtu. [11] 2013 yýlýnda Ýsrail’in topla Þam’a atýlan bir taktik nükleer bomba[12] kullandýðý iddia edildi.[13] Türkiye, sýnýr komþusu Ýran’dan gelebilecek füze saldýrýlarýna karþý nasýl korunacaktýr, NATO imkânlarý ile mi? Türkiye, Kürt politikasý ile iliþkileri bozulan ABD’ye bu konuda güven duyulabilir mi? O zaman yapýlacak tek þey var. Türkiye’nin öncelikle güvenilir ve etkin bir milli füze savunma sistemine sahip olmasý ve orta vadede nükleer bir ülke haline gelmesidir.

Türkiye ve Baðlantýsýzlýk

Son dokuz yýldan bu yana bölgedeki hýzlý ve beklenmeyen geliþmeler dikkate alýndýðýnda Türkiye’nin içinde bulunduðu uluslararasý ve bölgesel siyasi statüsünün gözden geçirme zamanýnýn geldiði söylenebilir. Özellikle Rusya’nýn da ABD’ye benzer Kürt politikasýný desteklediðini açýkça deklare etmesi,  Türkiye’yi küresel tercihler açýsýndan tam bir açmaza sokmuþtur. Ýran’ýn Türkiye’ye yönelik son tehditkâr açýklamasý, Irak’ýn Baþika’daki Türk birliðinin çekilmesini istemesi, Ege Adalarý ve Kýbrýs sorunu nedeni ile Yunanistan ile her zaman var olan kriz potansiyeli, Ermenistan ile hala devam eden sözde soykýrým meselesi de Türkiye’nin sürekli bir kriz içinde yaþadýðýný göstermektedir. Trump yönetimi ile birlikte baþlayan Ýran – Amerika gerginliði tüm Ortadoðu’yu istikrarsýzlýk hatta sýcak çatýþmaya sürükleyebilecek potansiyele sahiptir. Nitekim Trump Ýran’ý bir numaralý terörist devlet olmakla suçlamýþtýr.[14] Buna AB - Türkiye iliþkilerinin geldiði noktadaki belirsizlik ve hatta dýþlanmayý da eklediðimizde Türkiye’nin uluslararasý arenadaki statüsü baðlantýsýzlýðý dikte etmektedir.  Çok yönlü iç ve dýþ tehdit ortamýna giren Türkiye’nin hâlihazýr statüye devam etmesi halinde, hem eski kadim dostlarýný hem de stratejik müttefiklerini kaybetmesi kaçýnýlmazdýr. Bu baðlamda, Türkiye’nin Lozan Antlaþmasý ile çizilmiþ sýnýrlarý dâhilinde Türkmenistan veya Ýsviçre örneðinde olduðu gibi baðlantýsýz bir siyasi statüye girmesinin zamanýnýn geldiði söylenebilir. Böyle bir statü hem Türkiye’nin uluslararasý saygýnlýðýný yükseltecek hem de bölgedeki kriz ve çatýþmalarda taraf olma zorunluðundan kurtaracaktýr.  Böylece siyasi krizler, ekonomik ambargolar ve askeri çatýþmalarýn dýþýnda kalacaktýr. Türkiye’nin baðlantýsýzlýk statüsü içerde ve dýþarda ulusal çýkarlarýný savunmayacak anlamýna gelmeyecektir. Aksine kimsenin yardým ve desteðine ihtiyaç kalmaksýzýn ve de baský altýnda olmaksýzýn kendi olanaklarý ile bunu yapacaktýr. Türkiye, mevcut ve potansiyel olanaklarý ve de Türk Milletinin vatan sevgisiyle bunu yapmaya muktedirdir. Diðer taraftan baðlantýsýzlýk Türkiye’nin içinde bulunduðu küresel ekonomik sistemden çýkmasýný da gerektirmeyecektir. Aksine güvenli ve istikrarlý bir Türkiye, ticari ve ekonomik anlamda daha cazip bir ülke haline gelecektir. ABD ve Rusya, Suriye’de ve Kürtler konusunda anlaþmýþ bir görüntü sergilemektedirler. Ancak bu iki küresel gücün savunduklarý deðerler ve dünya hegemonyasý için uyguladýklarý politika ve stratejilerin uyuþmasý mümkün deðildir.[15] Bu nedenle Türkiye’nin baðlantýsýzlýðý, özelikle ABD’nin Karadeniz üzerinden Rusya’ya karþý uygulayacaðý tehlikeli senaryolara karþý tam bir koruma saðlayacaktýr. Baðlantýsýzlýk Türkiye’nin tüm komþularý ile ulusal çýkarlar temelinde barýþçý bir politika izlemesini gerektirmektedir. Bu baðlamda Türkiye’ye düþmanca politika izlemeyen ülkelere Ermenistan da dâhil bütün sýnýr kapýlarý vizesiz açýk olacaktýr. Baðlantýsýzlýk Türkiye’nin köprü ve geçiþ ülkesi olma yönüyle stratejik önemini azaltmayacak, aksine saðladýðý güven ortamý nedeniyle her yönüyle bir cazibe merkezi haline gelecektir.  Bu durum enerji denkleminde hem satýcýlara hem de alýcýlara büyük avantaj saðlayacaktýr. Ýsrail gazýnýn Türkiye üzerinden nakli için görüþmeler devam etmektedir. [16] Özellikle Basra Körfezi ve Doðu Akdeniz gazýný en kýsa yoldan Türkiye’ye baðlayan ve Türkiye üzerinden geçecek rotalar en güvenilir enerji hatlarýný oluþturacaktýr. Baðlantýsýzlýk Montrö Boðazlar Sözleþmesinin uygulanmasý açýsýndan da Türkiye’yi rahatlatacak, NATO ittifaký içinde bulunmanýn üzerindeki siyasi ve askeri baskýlarýndan kurtulmuþ olacaktýr. Böylece Rusya baþta olmak üzere Karadeniz ülkeleri kendilerini daha güvende hissedeceklerdir. Türkiye’nin baðlantýsýzlýk için koþullarýn hiç bu kadar uygun olmadýðýný vurgulayan ve bunu bir fýrsat olarak gören Dr. Þükrü Aslanyürek; Ýsviçre’nin Avrupa’nýn ortasýndaki konumu gibi, Anadolu’ya sahip olan Türkiye Cumhuriyeti, bence de geleceðin dünya düzeninin ortasýnda duruyor. Kimseye gitmemize gerek yok, sadece el isteyene uzatmamýz yeterli olur demektedir. [17]